اینتوبه چیست و برای کدام بیماران استفاده میشود ؟

تیتر فوری؛ اینتوبه یا لوله‌گذاری داخل تراشه، روشی پزشکی است که طی آن یک لوله مخصوص از راه دهان یا بینی وارد نای می‌شود تا راه تنفسی بیمار باز نگه داشته شود.

این روش برای بیمارانی انجام می‌شود که به دلایلی قادر به تنفس طبیعی نیستند یا به کمک تنفسی فوری نیاز دارند. معمولاً پس از اینتوبه، بیمار به دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) متصل می‌شود.

موارد اصلی کاربرد اینتوبه

• حمایت تنفسی اضطراری: در مواقعی که بیمار دچار ایست تنفسی یا تنفس نامنظم شده است.
• پیش از جراحی: برای کنترل تنفس در حین عمل‌های سنگین.
• افزایش اکسیژن‌رسانی: به بیماران با سطح پایین اکسیژن خون.
• تشنج شدید یا بی‌هوشی: برای حفظ باز بودن مسیر تنفسی.
• شرایط بحرانی ICU: در بیماران دچار نارسایی ریوی، کووید شدید یا تروما.
• انسداد یا آسیب در راه هوایی: در اثر تصادف، ضربه یا اجسام خارجی.

تفاوت اینتوبه و ونتیلاتور در چیست ؟

اینتوبه: فرآیند ورود لوله به نای برای باز نگه داشتن راه تنفسی است.

ونتیلاتور: دستگاهی است که پس از اینتوبه به بیمار متصل می‌شود و عمل تنفس را به‌طور مصنوعی انجام می‌دهد.

+ به زبان ساده: اینتوبه راه تنفس را باز می‌کند؛ ونتیلاتور نفس کشیدن را انجام می‌دهد.

چه افرادی نباید اینتوبه شوند؟

در برخی شرایط مثل آسیب شدید به راه هوایی یا وجود موانع فیزیکی در گلو، ممکن است اینتوبه خطرناک باشد. در چنین مواردی، پزشک ممکن است روش جایگزینی مانند تراکئوستومی (باز کردن راه هوایی از ناحیه گردن) را انتخاب کند.

مراحل انجام اینتوبه چگونه است؟

1. بی‌هوش کردن بیمار با داروهای داخل وریدی
2. تأمین اکسیژن موقت با ماسک
3. وارد کردن لوله با ابزار مخصوص (لارنگوسکوپ)
4. تثبیت لوله در نای با باد کردن بالون کوچک

اطمینان از محل صحیح لوله با گوش دادن یا تصویربرداری

نکته: هنگام اینتوبه، بیمار نمی‌تواند صحبت کند یا چیزی بخورد.

عوارض و خطرات احتمالی اینتوبه

• تحریک یا آسیب به تارهای صوتی و حنجره
• افزایش احتمال عفونت ریوی
• تورم یا انسداد به دلیل اندازه نامناسب لوله
• آسیب به دندان‌ها یا لثه
• تغییر فشار خون یا وریدی
• ناتوانی در بلع یا صحبت در طول مدت لوله‌گذاری

این فرآیند باید حتماً توسط پزشکان متخصص و با مراقبت دقیق انجام شود.